Niemożność zaprzestania jedzenia – nowe wyniki badań

Nowe badania przeprowadzone przez dr Laurę Berner z Icahn School of Medicine w Mount Sinai ujawniły mechanizm neuronalny leżący u podstaw poczucia niemożności zaprzestania jedzenia. To najistotniejszy aspekt epizodów objadania się w zaburzeniach odżywiania, takich jak bulimia. Wstępne dowody wskazują, że osłabiona aktywacja kory przedczołowej może się bezpośrednio przyczyniać do poważniejszych, niekontrolowanych i nieprzystosowawczych zachowań żywieniowych.

W badaniach prowadzonych przez dr Berner stwierdzono aktywność przyśrodkowej i bocznej kory przedczołowej. To obszary mózgu, o których wiadomo, że odgrywają kluczową rolę w kontrolowaniu zachowań, głodu i emocji. Aktywność ta w tym konkretnym przypadku oznaczała niedostateczną aktywację obu obszarów podczas hamowania reakcji na jedzenie u uczestników badania ze zdiagnozowaną bulimią, w porównaniu z osobami nieobciążonymi zdrowotnie.

Odkrycie to stanowi wstępny dowód na to, że osłabiona aktywacja kory przedczołowej może bezpośrednio przyczyniać się do poważniejszych, niekontrolowanych, nieprzystosowawczych zachowań żywieniowych.

Bulimia

Bulimia nervosa (BN) jest poważnym zaburzeniem psychicznym, które wiąże się z wysokim wskaźnikiem niepełnosprawności i śmiertelności. Neurologiczne podstawy objawów bulimii są słabo poznane, co utrudnia opracowanie skutecznych metod leczenia. Dekady wcześniejszych badań sugerują, że poczucie utraty kontroli nad jedzeniem jest najważniejszą cechą napadowego objadania się, która charakteryzuje to zaburzenie. Dlatego wskazanie zmian w mózgu, które występują szczególnie podczas prób kontrolowania jedzenia, może ostatecznie poprawić rozumienie tej przewlekłej choroby i ukierunkować jej leczenie.

Czytaj też: Zaburzenia odżywiania – jak pomagać, by nie szkodzić? 

Przebieg badania

Badanie dr Berner jest pierwszym badaniem aktywności mózgu podczas prób kontrolowania zachowań żywieniowych u osób z zaburzeniami odżywiania. Korzystając z przenośnej technologii obrazowania mózgu, zwanej funkcjonalną spektroskopią w bliskiej podczerwieni (fNIRS), zespół badawczy zmierzył aktywność kory przedczołowej u 23 kobiet ze stwierdzoną bulimią (BN) i 23 zdrowych osób z grupy kontrolnej.

Jak tłumaczy dr Berner: „Nasi pacjenci opisują uczucie, że podczas epizodów objadania się zwyczajnie nie mogą powstrzymać się przed kolejnym kęsem lub łykiem. Jednak nie rozumieliśmy mechanizmów neuronalnych, które mogą leżeć u podstaw tego doświadczenia. Po raz pierwszy ta metoda pozwoliła nam zobaczyć i zmierzyć, co dzieje się w mózgach osób z bulimią psychiczną, gdy próbują zahamować swoje reakcje żywieniowe, ale nie mogą. Nasze odkrycia sugerują, że zaburzenia związane z jedzeniem w aktywności związanej z kontrolą hamowania mogą stanowić nowy cel leczenia”.

Źródło:

„Diminished activation of specific prefrontal brain region may directly contribute to binge eating in bulimia nervosa„
Fot. Annie Spratt, Unsplash.com