Wspólnota Anonimowych Hazardzistów działa w całej Polsce!

Na całym świecie znane są mityngi Anonimowych Alkoholików. Cieszą się dobrą sławą, bo dzięki zwykłym spotkaniom w grupie niejeden jej członek wyszedł w życiu na prostą. Jednak nie wszyscy wiedzą, że według tych samych idei i zasad funkcjonują Anonimowi Hazardziści, którzy bez wkładów finansowych i formalności pomagają równie dobrze. Działają również w Polsce.

Kim są Anonimowi Hazardziści?

To wspólnota mężczyzn i kobiet, „którzy dzielą się nawzajem doświadczeniem, siłą i nadzieją, że mogą rozwiązać swój wspólny problem i pomóc innym zdrowieć z problemu hazardu.” Aby uczestniczyć w mityngach trzeba spełnić tylko jeden warunek – chcieć przestać grać. Nie istnieją żadne opłaty za uczestnictwo w grupach AH, nie istnieje również przymus przystąpienia do jakiejkolwiek religii czy opowiadania się za którąkolwiek partią polityczną. Jedynym celem jest zdrowienie i pomaganie zdrowieć innych.

Anonimowi Hazardziści na swej stronie piszą: „Większość z nas niechętnie przyznawała się do tego, że mamy problem z hazardem. Nikt bowiem nie lubi myśleć, że różni się od innych ludzi. Dlatego też, nie dziwi fakt, iż nasze uprawianie hazardu charakteryzowały niezliczone, daremne próby udowodnienia, że możemy grać tak, jak inni ludzie. Myśl, że w jakiś sposób, pewnego dnia będziemy mogli kontrolować uprawianie hazardu, jest wielką obsesją każdego nałogowego hazardzisty. Upieranie się przy tej iluzji jest wręcz zdumiewające. Wielu doprowadziło to za bramy więzień, do obłędu lub śmierci.

Nauczyliśmy się jednak przyznawać w pełni i w najgłębszych zakamarkach naszego jestestwa, do tego, iż jesteśmy nałogowymi hazardzistami. A to jest pierwszy krok w naszym zdrowieniu. Jeśli chodzi o hazard, to musimy pozbyć się iluzji, iż jesteśmy jak inni ludzie lub wkrótce możemy nimi być. Utraciliśmy bowiem kontrolę nad uprawianiem hazardu. Wiemy, iż nie jest realne, aby nałogowy hazardzista kiedykolwiek tę kontrolę odzyskał.”

Ta deklaracja pokazuje, że Anonimowi Hazardziści zapewniają dyskrecję, wsparcie i pełne zrozumienie. Doświadczenia członków grupy pokrywają się, dzięki czemu choremu nie jest trudno odnaleźć tam bratnią duszę.

Historia Anonimowych Hazardzistów

Ruch Anonimowych Hazardzistów rozpoczął się w 1957 roku spotkaniem dwóch mężczyzn. Mieli oni w swoich życiorysach historie pełne kłopotów i nieszczęść spowodowanych obsesją uprawiania hazardu. W związku z podobnymi doświadczeniami, zaczęli spotykać się regularnie. Po wielu miesiącach oboje zorientowali się, że właśnie ich znajomość i spotkania przyczyniły się do tego, że żaden z nich nie wrócił do grania. Wspólnie stwierdzili również, że aby zapobiec powrotom do hazardu, należy wprowadzić w swoim życiu gruntowne zmiany, które były oparte głównie na przyznaniu bezsilności wobec nałogu oraz rozwoju duchowym. Za najwyższe wartości dla zdrowiejących hazardzistów uznali życzliwość, wielkoduszność, uczciwość oraz pokorę. Mężczyźni zauważyli również, że w abstynencji umacnia ich niesienie pomocy innym zdrowiejącym hazardzistom.

Spotkanie mężczyzn oraz ich wnioski nagłośnił pewien znany i wpływowy dziennikarz prasowy i telewizyjny, co doprowadziło do pierwszego spotkania grupowego Anonimowych Hazardzistów. Odbyło się ono w piątek, 13 września 1957 roku w Los Angeles w Kalifornii. „Od tego czasu Wspólnota znacznie się rozwinęła, a grupy powstają na całym świecie. W lutym 1995 roku, w Warszawie powstała pierwsza polska grupa Anonimowych Hazardzistów i przyjęła nazwę Jedynka. Od tego czasu Wspólnota cały czas się rozrasta i mityngi AH odbywają się w coraz większej liczbie miast w Polsce” – piszą Anonimowi Hazardziści na swej stronie internetowej.

Program zdrowienia i program jedności

Anonimowi Hazardziści inspirację czerpią bezpośrednio z Programu Dwunastu Kroków, który przyświeca wszystkim członkom AA. Każdy krok został jednak przystosowany do nałogu hazardowego, zatem ich program brzmi:

Krok 1
Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec hazardu – że przestaliśmy kierować własnym życiem.

Krok 2
Uwierzyliśmy, że Siła większa od nas samych może przywrócić nam normalny sposób myślenia i życia.

Krok 3
Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życia opiece tej Siły, jakkolwiek ją pojmujemy.

Krok 4
Zrobiliśmy gruntowny i odważny osobisty obrachunek moralny i finansowy.

Krok 5
Wyznaliśmy sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.

Krok 6
Staliśmy się całkowicie gotowi, aby uwolnić nas od tych wad charakteru.

Krok 7
Pokornie prosiliśmy Boga (jakkolwiek go pojmujemy), aby usunął nasze braki.

Krok 8
Zrobiliśmy listę wszystkich osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.

Krok 9
Zadośćuczyniliśmy osobiście tym ludziom, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.

Krok 10
Prowadziliśmy nadal osobisty obrachunek i jeśli byliśmy w błędzie, natychmiast przyznaliśmy się do tego.

Krok 11
Szukaliśmy poprzez modlitwę i medytację lepszego. świadomego kontaktu z Bogiem, jakkolwiek go pojmujemy, modląc się jedynie o poznanie Jego woli wobec nas oraz siłę do jej spełnienia.

Krok 12
Włożywszy wysiłek w to, aby stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach, staraliśmy się nieść posłanie innym nałogowym hazardzistom.

Każdy nowy członek wspólnoty przechodzi przez program krok po kroku – to oznacza, że pochyla się nad jego treścią i znaczeniem, a następnie wprowadza kolejne kroki we własne życie. Dopiero po wykonaniu pierwszego może przejść do kolejnego, dlatego realizacja programu może trwać wiele miesięcy. Nie jest to jednak wyznacznikiem porażki, nie oznacza również wykluczenia ze społeczności. Pomocy w wykonywaniu kolejnych kroków udziela mu lider, czyli opiekun z większym stażem w wychodzeniu z nałogu. Jest stróżem i przyjacielem, który nigdy nie ocenia.

Na podstawie doświadczeń Anonimowych Hazardzistów członkowie tej struktury sporządzili program jedności, który jasno ustala wszelkie zasady funkcjonowania społeczności.

Nasze wspólne dobro jest najważniejsze, indywidualny powrót do zdrowia zależy od jedności grupy.
Nasi liderzy są tylko zaufanymi sługami, oni nie rządzą.
Jedynym warunkiem przystąpienia do Anonimowych Hazardzistów jest pragnienie, aby przestać uprawiać hazard.
Każda grupa powinna rządzić się sama z wyjątkiem spraw dotyczących innych grup Anonimowych Hazardzistów jako całości.
Anonimowi Hazardziści mają tylko jeden główny cel – nieść swoje posłanie do nałogowych hazardzistów, którzy ciągle cierpią.
Anonimowi Hazardziści nie mogą nigdy poręczać, finansować i użyczać nazwy Anonimowych Hazardzistów żadnym pokrewnym organizacjom i innym przedsiębiorstwom, tak aby kwestie finansowe, własnościowe i prestiżowe nie odwracały nas od najważniejszego celu.
Każda Grupa Anonimowych Hazardzistów musi być w pełni samowystarczalna, musi odmawiać zewnętrznego wsparcia.
Anonimowi Hazardziści powinni pozostać zawsze nie zawodowcami, ale nasze centra usługowe mogą zatrudniać pracowników profesjonalnych.
Anonimowi Hazardziści nie mogą nigdy organizować się w struktury, ale mogą tworzyć komitety i ciała usługowe bezpośrednio odpowiedzialne przed tymi, którym służą.
Anonimowi Hazardziści nie zajmują stanowiska w żadnych sprawach zewnętrznych, stąd nazwa Anonimowi Hazardziści nie może być wciągnięta w żadną publiczną dyskusję.
Nasza polityka wobec środków masowego przekazu powinna polegać bardziej na przyciąganiu niż promocji; powinniśmy zawsze zachować osobistą anonimowość w stosunku do prasy, radia, filmu i telewizji.
Anonimowość jest duchową podstawą programu Anonimowych Hazardzistów przypominającą nam zawsze, aby przedkładać zasady nad sprawy osobiste.

Anonimowi Hazardziści w Polsce

Obecnie w każdym województwie, w miastach dużych i małych, spotykają się Anonimowi Hazardziści. Aby odnaleźć mityng najbliższy swej miejscowości należy użyć mapy, która widnieje na oficjalnej stronie organizacji: http://pl.www.anonimowihazardzisci.org/mitingi.html . Wspólnota zapewnia również pomoc każdemu potrzebującemu – niezależnie czy hazard to twój nałóg, czy może nałóg kogoś z twoich bliskich. Wystarczy skontaktować się drogą mailową lub telefoniczną.

tel. 881 488 990,e-mail: pomoc@anonimowihazardzisci.org

źródło: http://www.anonimowihazardzisci.org

Oprac. Ewa Bukowiecka-Janik
Współpraca: Dorota Bąk